Pagkatapos ng araw ng nochebuena, ipinagdiwang ng bayan ng San Diego ang pasko. Ang simbahan ay nagmisa upang ipagdiwang ang kaarawan ni Hesus. Lahat ng tao ay pumunta ng misa. Si Padre Salvi ang namuno ng misang iyon. Pagkatapos ng misa, lumabas lahat ng tao at pumunta sa bahay ni Kapitan Tiago dahil gumawa siya ng selebrasyon ng pasko at imbitado lahat ng tao sa bayan. Nagsimula ang selebrasyon ng ika-pito ng gabi. Isa sa mga dumalo ay si Padre Damaso. Lahat ng tao ay kinamusta siya dahil matagal siyang nawala sa bayan ng San Diego. May musika at sayawan sa selebrasyong iyon. Pagkatapos ng isang sandali, hinanap ni Padre Damaso si Maria Clara ngunit hindi niya makita. Nilapitan na lang niya si Kapitan Tiago upang magtanong.
“Tiago! nakita mo ba si Maria Clara?" tanong ni Padre Damaso.
"Hindi po. HIndi ko na po siya nakita mula pagkatapos ng misa sa simbahan. Hindi po siya dumalo sa selebrasyong ito." Sagot ni Kapitan Tiago.
Nagtaka bigla si Padre Damaso. Naisip niyang pumunta sa kumbento dahil doon huling nakita ang kanyang anak. Nang dumating siya sa kumbento, wala siyang nakitang tao. Inikot niya ang buong kumbento, labas at loob, ngunit wala pa rin siyang nakita. Paalis na siya sa territoryo ng kumbento ng biglang may narinig siyang sigaw. Sigaw na humihingi ng saklolo. Akala niya guni-guni lamang niya iyon ngunit may sumigaw ulit. Hinanap niya kung saan nanggaling ang sigaw natuklasan niya na sa itaas ng kumbento nanggaling ang sigaw. Nagmadali siyang umakyat at nakita ang nakakandadong pinto na gawa sa kahoy. Sinipa-sipa niya ito hanggang sa nasira. Nakita niya si Padre Salvi na nakangiti at sa harapan niya ay si Maria Clara na may sira-sirang damit at nanginginig sa takot.
"Anong nangyayari rito? Kaninong sigaw ang narinig ko?" Malakas na tanong ni Damaso.
"Napakaganda ng iyong anak, Padre Damaso. Sobrang saya ko dahil palagi na nandito sa kumbento si Maria Clara." sagot si Salvi.
"Ama, tulungan niyo po ako." sabi ni Maria Clara.
"Anong ginagawa mo sa anak ko Salve?! Bakit sira-sira ang damit niya? Ginagahasa mo ba siya!!!!!" Galit na galit na sinabi ni Padre Damaso.
"Ano naman kung oo? Ang sarap ng pakiramdam na makasama si Maria Clara."
"Magbabayad ka Salvi!!!"
Sinugod ni Padre Damaso si Salvi ngunit nakaiwas siya. May nakitang mahabang kahoy si Padre Salvi. Pinulot niya ito at tinamaan si Padre Damaso sa likod. Bumagsak si Padre Damaso. Pinagsisipa ng kura si Padre Damaso hanggang nawalan siya ng malay.
"Ngayong wala na ang iyong mahal na ama, puwede na nating ituloy ang nasimulan natin." sabi ni Padre Salvi kay Maria Clara.
"Ama!" Sigaw ni Maria Clara.
Ipinagpatuloy na ni Padre Salvi ang kanyang balak kay Maria Clara. Hindi kayang lumaban ni Maria Clara dahil sa sobrang takot. Ang kaya lamang niyang gawin sa oras na iyon ay sumigaw at humingi ng tulong. Sa sobrang lakas ng sigaw ni Maria Clara, narinig ito ni Padre Damaso at nagising. Nakita niya ang napakasamang nararanasan ng kanyang anak. Hindi makagalaw si Padre Damaso at nakaramdam ng matinding lungkot dahil sa nakikita. Hindi ito kinaya ng kanyang puso. Sumakit ang kanyang dibdib at namatay.
No comments:
Post a Comment